تهران (رویترز لایف!) – اگر از او بپرسید فرشید اصلانی با خوشحالی نظریه خودش را درباره کشف قهوه و خاستگاه آن در ایران به شما خواهد گفت.

صاحب کافه‌های زنجیره‌ای رئیس تهران می‌گوید: «حدود 600 سال پس از میلاد مسیح، چوپانی در حالی که گوسفندها و بزهایش را در دامنه‌های کوه فلات ایران چرا می‌کرد، دانه‌های خشک زیر بوته‌ای پیدا کرد.

در حالی که تاریخچه قهوه او ممکن است مبهم و مطمئناً در غرب ناشناخته باشد، کافه‌های اصلانی و محبوبیت روزافزون قهوه‌خانه‌هایی در ایران که Wi-Fi، تنقلات، نوشیدنی‌های گرم و مکانی برای گذراندن اوقات فراغت ارائه می‌دهند، برای علاقه‌مندان به فرهنگ قهوه بسیار آشنا خواهد بود. از لندن تا لس آنجلس.

حتی لوگوی سبز دایره‌ای که بر روی پنجره‌ها حک شده و روی پیش‌بندهایی که باریستاها در چهار قهوه‌خانه رئیس تهران می‌پوشند، آنقدر یادآور غول قهوه بین‌المللی استارباکس است – که مانند اکثر زنجیره‌های زنجیره‌ای ایالات متحده در جمهوری اسلامی حضور ندارد – که استارباکس امتحان کرد. بر اساس کپی اسناد دادگاه تهران که رویترز دیده است، شکایت کند.

این اقدام قانونی تاثیری نداشت و رئیس هنوز از لوگویی استفاده می‌کند که به جای یک پری دریایی با دسته‌های موی روان، مردی که کلاه بالایی بر سر دارد، استفاده می‌کند. کافه‌های آن همچنین کالاهایی با مارک استارباکس از جمله لیوان و فلاسک می‌فروشند.

Raees تنها چهار شعبه دارد، در حالی که Starbucks بزرگترین شرکت قهوه خانه در جهان است. ما با استارباکس قابل مقایسه نیستیم.

بازار درحال رشد
اما در کشوری که هیچ کافه‌ای وجود ندارد، زیرا مشروبات الکلی ممنوع است، رئیس از زمان افتتاح اولین کافه‌اش در دسامبر 2001، محبوبیت خود را نشان داده است، و هم محیطی مدرن، با دسترسی به اینترنت بی‌سیم و هم – اولین بار در ایران – قهوه‌های آماده را ارائه می‌دهد.

بسیاری از کافی‌شاپ‌های دیگر در شهرهای بزرگ ایران که تا همین اواخر چای بهترین نوشیدنی بود، راه‌اندازی شده‌اند.

رضا غفاری، مدیر یکی از شعب رئیس می گوید: «این روزها مردم بیشتر قهوه می نوشند و ما سعی می کنیم امکانات بیشتری برای آنها فراهم کنیم.

آمار گمرک ایران حاکی از آن است که واردات قهوه ایران به شدت افزایش یافته است. پنج سال پیش ارزش تجارت کمتر از 600000 دلار بود. در 9 ماهه نخست سال جاری (که از اسفندماه آغاز شد) واردات بیش از 3 میلیون دلار بوده است.

حتی با در نظر گرفتن دو برابر شدن قیمت آتی قهوه عربیکا از مارس 2010، این ارقام نشان می دهد که ایران بازار کوچک اما به سرعت در حال رشد این نوشیدنی است.

ندا، یک زن 27 ساله ایرانی در کافی شاپ در شمال تهران گفت: «این روزها افراد می توانند کارهای زیادی مانند گوش دادن به موسیقی، خواندن کتاب یا کار با رایانه در کافی شاپ ها انجام دهند.

ندا، مانند اکثر تهرانی‌های معمولی که رسانه‌های بین‌المللی به آن‌ها مراجعه می‌کنند، تمایلی به استفاده از نام کامل خود برای جلوگیری از هرگونه مشکلی در امنیت ایران نداشت.

“اما بیشتر آنها به عنوان مکان های قرار ملاقات در نظر گرفته می شوند که مردم می توانند زمان استراحت خود را با دوست پسر و دوست دختر خود سپری کنند.”

شاعران و مسموم کنندگان
برخی از ایرانیان محافظه کار طعم مدرن قهوه را به جای چای بخشی از غرب زدگی بسیار نامطلوب جوانان کشور می دانند.

اگرچه نوشیدن قهوه در ایران به طور فزاینده ای مد شده است، اما هنوز تازه نیست. قدمت آن به زمان سلسله صفویه در قرن شانزدهم برمی گردد، زمانی که قهوه خانه ها به عنوان محل تجمع شاعران و هنرمندان تأسیس شد. واژه قهوه خانه (قهوه خانه) از آن زمان برای اطلاق کافه استفاده می شود، حتی در زمانی که واقعاً قهوه سرو نمی شود.

قهوه بعدها زمانی که توسط برخی از پادشاهان قاجار که از سال 1794 تا 1925 بر ایران (ایران) حکومت می کردند، برای مسموم کردن مخالفان خود استفاده می کردند، شهرت بدنامی پیدا کرد.

روزنامه قدس خرداد گذشته به نقل از مورخ ایرانی محمد ابراهیم باستانی پاریزی نوشت: «در مناسبت‌های خاص، شخصیت‌های سیاسی و روحانیونی که قرار بود مخفیانه کشته شوند، مجبور به نوشیدن قهوه مسموم به نام قهوه قجر (قهوه قاجاری) شدند.

پس از انقلاب اسلامی 1979، دولت شروع به بستن قهوه خانه ها به عنوان بخشی از سرکوب گسترده رفتارهایی که غیراخلاقی تلقی می شود، از جمله اختلاط بین دو جنس خارج از ازدواج، که بر اساس تفاسیر سختگیرانه شرعی ممنوع شده بود، آغاز کرد.

امروزه، کافه‌ها هنوز هم می‌توانند از دست مقامات سرزنش کنند. به گزارش رویترز، در سال 2007، پلیس تهران 24 کافی نت و سایر کافی شاپ ها را در همین چند ساعت تعطیل کرد و 23 نفر را بازداشت کرد.

این بخشی از یک کمپین برای محدود کردن اعمالی بود که با ارزش‌های اسلامی ناسازگار تلقی می‌شدند، از جمله زنانی که قوانین سخت‌گیرانه پوشش اسلامی را زیر پا می‌گذارند و آرایشگاه‌هایی که مدل‌های موی غربی ارائه می‌دهند.

«کافی‌شاپ‌ها تا حدودی نماد آزادی اجتماعی در کشور ما هستند. ندا که فنجان خالی قهوه‌اش را زیر و رو کرده بود و منتظر بود تا دوستش آن را بردارد و فال‌اش را بگوید، می‌گوید: «نوعی محل ملاقات جوانان و دیگران».

منبع: رویترز نیوز